Strefa zamieszkania bez projektu organizacji ruchu

Kierowcy poruszający się po miastach często trafiają na duże, prostokątne znaki – na niebieskim tle widoczna jest sylwetka idącego człowieka, dziecka grającego w piłkę, samochodu oraz domu. Z jakimi przepisami wiąże się to oznaczenie? Rozpoczyna ono strefę zamieszkania, w której obowiązują specjalne zasady ruchu, dające preferencje pieszym. Jednak w wielu przypadkach prawo i tak jest bezsilne. Jest tak w przypadku, gdy znak ustawiono na drodze wewnętrznej (np. osiedlowej), ale nie sporządzono i nie zgłoszono projektu organizacji ruchu.

Czym jest strefa zamieszkania?

Strefa zamieszkania została wprowadzona prawem o ruchu drogowym. Wyznaczana jest znakami D-40 (otwarcie) oraz D-41 (zamknięcie). Jak już powyżej opisywaliśmy – znaki te to niebieskie prostokąty przedstawiające sylwetki: pieszego, dziecka grającego w piłkę, samochodu oraz domu.

Celem stworzenia takiej specjalnej strefy w ruchu drogowym było zapewnienie bezpieczeństwa pieszych w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca zamieszkania. Obszary takie są intensywnie użytkowane przez zamieszkujące je osoby, m.in. do spacerów, ale też do zabaw. Na chodnikach i parkingach często przebywają grające w piłkę lub biegające dzieci. Dlatego w strefie zamieszkania pieszy ma bezwzględne pierwszeństwo. Kierujący pojazdem musi mu ustąpić drogi w każdej sytuacji, niezależnie od tego, czy porusza się on chodnikiem, czy idzie po parkingu lub jezdni.

Poza zasadą pierwszeństwa pieszych w strefie zamieszkania obowiązują inne istotne modyfikacje ogólnych przepisów prawa drogowego:

• maksymalna prędkość poruszania się pojazdów to 20 km/h,
• postój i parkowanie pojazdów są dozwolone tylko w wyznaczonych miejscach (tj. nie można zostawić samochodu np. na poboczu chodnika),
• nie trzeba oznaczać znakami pionowymi przejść dla pieszych oraz progów zwalniających,
• wyjeżdżający ze strefy zamieszkania jest traktowany jako pojazd wyjeżdżający z drogi podporządkowanej – musi ustąpić pierwszeństwa wszystkim innym uczestnikom ruchu.

Jak widać więc strefa ruchu odgrywa dużą rolę nie tylko jeśli chodzi o bezpośrednie bezpieczeństwo pieszych, ale też porządkuje przestrzeń zamieszkania. Na osiedlach widoczne jest, że wielu kierowców parkuje swoje pojazdy gdziekolwiek, bez baczenia na potrzeby innych osób, estetykę oraz bezpieczeństwo. Strefa ruchu pozwala ukarać mandatem każdego, kto stanie pojazdem poza wyznaczonym miejscem parkingowym. Niestety – nie w każdym przypadku.

Dowiedz się więcej – Jakie przepisy obowiązują w strefie zamieszkania?

Strefa zamieszkania a projekt organizacji ruchu

Znaki D-40 i D-41 są ustawiane także przez zarządców dróg wewnętrznych. W wielu przypadkach jest to jednak działanie bez koniecznego podłoża prawnego. W przypadku dróg niepublicznych samo ustawienie znaku nie wystarcza. Co prawda ustawodawca przewidział, że strefę zamieszkania można wyznaczać nie tylko na drogach publicznych, jednak aby prawo było tam egzekwowane, wymaga to dodatkowych zabiegów.

Na drodze wewnętrznej strefa zamieszkania musi być uzupełniona o projekt organizacji ruchu. Dokument ten musi sporządzić podmiot zarządzający drogą, on również jest upoważniony do jego zatwierdzenia. Oznacza to, iż może to zrobić np. wspólnota mieszkaniowa lub spółdzielnia.

Co musi zawierać projekt organizacji ruchu?

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2003 roku, projekt organizacji ruchu powinien zawierać:

“1) plan orientacyjny w skali od 1:10 000 do 1:25 000 z zaznaczeniem drogi lub dróg, których projekt dotyczy;

2) plan sytuacyjny w skali 1:500 lub 1:1000 (w uzasadnionych przypadkach organ zarządzający ruchem może dopuścić skalę 1:2000 lub szkic bez skali) zawierający:

a) lokalizację istniejących, projektowanych oraz usuwanych znaków drogowych, urządzeń sygnalizacyjnych i urządzeń bezpieczeństwa ruchu; dla projektów zmian stałej organizacji ruchu dopuszcza się zaznaczenie lokalizacji tylko znaków i urządzeń dla nowej organizacji ruchu,

b) parametry geometrii drogi;

3) program sygnalizacji i obliczenia przepustowości drogi – w przypadku projektu zawierającego sygnalizację świetlną;

4) zasady dokonywania zmian oraz sposób ich rejestracji – w przypadku projektu zawierającego znaki świetlne lub znaki o zmiennej treści oraz w przypadku projektu dotyczącego zmiennej organizacji ruchu lub zawierającego inne zmienne elementów mające wpływ na ruch drogowy;

5) opis techniczny zawierający charakterystykę drogi i ruchu na drodze, a w przypadku organizacji ruchu związanej z robotami prowadzonymi w pasie drogowym – opis występujących zagrożeń lub utrudnień; przy robotach prowadzo-nych w dwóch lub więcej etapach opis powinien zawierać zakres planowanych robót dla każdego etapu i stan pasa drogowego po zrealizowaniu etapu robót;

6) przewidywany termin wprowadzenia czasowej organizacji ruchu oraz termin wprowadzenia nowej stałej organizacji ruchu lub przywrócenia poprzedniej stałej organizacji ruchu – w przypadku projektu dotyczącego wykonywania robót na drodze;

7) nazwisko i podpis projektanta.”